Het sinterklaasfeest wordt in geheel Nederland gevierd, met uitzondering van Grouw (Grou) in Friesland, waar men op 21 februari Sint-Piter viert.

Op de waddeneilanden wordt naast Sinterklaas ook nog een ander feest gevierd. Hier viert men rond 5 december Sundeklaas / “Sunnenklaas”; vooral op Ameland een traditioneel feest, welke stamt uit vroegere tijden.

Op waddeneiland Texel wordt, precies een week na het sinterklaasfeest, het feest “Ouwe Sunderklaas” gehouden. Verkleed en gemaskerd voeren de dorpsbewoners op straat toneelstukjes op, waarin gebeurtenissen van het achterliggende jaar op de hak worden genomen.

Ook in Vlaanderen is de verering niet algemeen: in sommige streken, in de regio van Aalst en in de Westhoek (Ieper en Poperinge) wordt Sint-Maarten vereerd, op 11 november. De bijbehorende legende wijkt lichtjes af van die van Sinterklaas.

In de kleine gemeente Westouter (deelgemeente van Heuvelland) wordt zelfs ‘Den Engel’ gevierd. De afkomst hiervan is nogal onduidelijk, maar zou te maken hebben met het verblijf van Engelse soldaten tijdens Wereldoorlog I.

Het sinterklaasfeest is ook al lang niet meer alleen voor de kleintjes. De volwassenen geven elkaar, meest anonieme, geschenken, al of niet voorzien met een sinterklaasgedicht of ‘surprise’ waarin het slachtoffer eens lekker over de hekel gehaald wordt. Verondersteld wordt dat deze jaarlijkse, milde wederzijdse kastijding een belangrijke vorm van catharsis is, waaraan de Nederlandse consensussamenleving behoefte heeft.

Aan het eind van de twintigste eeuw kreeg Sinterklaas als cadeautjesgever concurrentie van de kerstman

Bron: Wikipedia